میتوان گفت قیام عاشورای حسینی، درحقیقت روی دوم سکۀ حرکتی است که وجود مبارک حسن بن علی(ع) انجام داد. یعنی امام حسن و امام حسین(ع) پابهپای یکدیگر صلح را پیش بُردند و پابهپای هم، عَلم حرکت جاودانۀ عاشورا را برافراشتند و ماندگار کردند. بهبیانی، پایههای کربلا بر دوشِ امام مجتبی(ع) قرار داشت و اگر شانۀ حضرت مجتبی(ع) نمیبود حضرت سیدالشهدا(ع) توانِ بر پا کردن عاشورا را نداشت. این نکته با بررسی زندگی ایشان بهخوبی دیده میشود و روشن میگردد که این دو امام هُمام، چگونه با سیاستی دقیق و درست و عاقلانه، همراه و همدوش هم حرکت کردند. پیامبر(ص) نیز در حدیث مشهور: «الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ إِمَامَانِ قَامَا أَوْ قَعَدَا» (حسن و حسین(ع) هر دو امام هستند چه بایستند و چه بنشینند (چه قیام کنند و چه قیام نکنند))، تأکید میفرماید که هر دو با هم ایستادند و هر دو با هم نشستند. پس اگر حضرت مجتبی(ع) با همکاری برادرش سیدالشهدا(ع) آن نرمش کریمانه و قهرمانانه را در مقابل معاویه انجام نمیداد و آن صلح سبز را نمیکرد، هرگز نوبت به آن قیامِ سرخ نمیرسید و اسلام از بیخ و بُن برکنده میشد.
منطقه منطبق با مشتری "ایران"
مشاهده سبد خرید “غدیر در آفاق حدیث” به سبد خرید شما افزوده شد.
خرد شکیبا
45,000 تومان
گفتارهایی درباره شخصیت امام حسن مجتبی (علیه السلام)
وزن | 180 گرم |
---|---|
سال چاپ |
1401 |
تعداد صفحات |
163 |
قطع |
رقعی |
نوع جلد |
شومیز |
دسته: آثار مکتوب, ائمه معصومین (زلال عترت)
برچسب: امام حسن مجتبی (علیه السلام)
توضیحات